Liever een open boek dan onbeschreven blad.
Ik ben liever een open boek dan een onbeschreven blad Ik schreef net een brief aan een Twitter volger die zich heel erg open gesteld heeft naar aanleiding van mijn Tweets en openheid daarin. Vereerd door het enorme vertrouwen dat ik daarmee kreeg. In die brief heb ik ook gelijk de essentie/definitie van mezelf ontdekt. Ik ben liever een open boek dan een onbeschreven blad. Ik denk dat ik dat mijn nieuwe levensmotto maar ga maken (Het vorige kwam uit de bijbel: Probeer alles en behoudt het goede) . Aan dat motto zitten alleen wat haken en ogen besef ik. Het nieuwe motto past ook beter, in de brief die ik beantwoordde stelde de persoon zich uitermate kwetsbaar op; een relatief onbekende die haar zieleroerselen uit haar hele voorgaande leven (en dat van haar voorouders) bij mij uitstortte? Dat is heel bijzonder en een gift. "Hoe is het?" "Goed en met jou?" "Goed" Het is niet verkeerd bedoeld, en je kan ook niet altijd helemaal losgaan over wat je z