Van Netten's Journaal

 Ontheemd, Ongegrond en Onbegrepen. Door Alexander van Netten "Ik ben geadopteerd  en dat is iets wat me niet definieert maar wel (medebepalend) is voor mijn leven" Ondanks mijn geweldige 'adoptie' ouders die me al op jonge leeftijd vertelden dat ik een 'aangenomen' kind was, heeft die adoptie een grote rol in mijn leven gehad en nog steeds.  De cijfers:  In Nederland kwam adoptie in 1956 op de kaart door de Adoptiewet die toen werd aangenomen. In 1957 werden er 40 kinderen geadopteerd. In 1959 was dat cijfer al meer dan vertienvoudigd en tien jaar later werden zo'n 1000 kinderen per jaar geadopteerd. Het aantal per jaar is flink afgenomen en schommelt om en nabij de 100 per jaar.  De verhouding 'binnenlandse/buitenlandse' adopties is sinds de wet is aangenomen omgeslagen, in Nederland komen vandaag de dag ongeveer 20 kinderen beschikbaar en komen er zo'n 70 kinderen uit het buitenland.  Vooral vorige eeuw speelde de omgeving van de vrouw die (...

 MARCEL (VAN GIJS) BEWEES: SCHRIJVEN DOE JE VOOR JEZELF.  Kwistig strooide Marcel (met de mooie woorden "strijd tegen het ontlezen" ) met de naam van boeken van eigen hand. Elke gast kreeg zelfs (gewenst of niet gewenst) een boek van hem mee. Enkele gasten zelfs ook deel één van de reeks waarvan ik de titel niet noem. Marcel (en Gijs) hebben die titel in totaal enkele duizenden keren genoemd.  Naïef  Wat Marcel van Roosmalen (ook zonder Gijs Groenteman) schaamteloos doet, dat vergeet ik altijd. Taggen, reclame maken, me zonder enige terughoudendheid opdringen. Onderhand heeft Marcel (met behulp van Gijs) meer boeken weggegeven dan er lezers zullen zijn van dit stukje. Of dat Britt aan het lezen zal zetten? Maar Van Roosmalen doet dat goed en wordt tevens nog betaald door John de Mol .. Dus hij doet het heel erg extreem goed.  Maar ik dacht dus altijd, kwaliteit komt wel bovendrijven... Behalve als we spreken over mijn kwaliteit in het zwembad (ja ik blijf drijve...

 BEVOLKINGSONDERZOEK  Als je 55 wordt krijg je geen kaartje van de overheid, je krijgt een uitnodiging, niet voor een feestje maar een bevolkingsonderzoek.  Ik zal niet in details treden, maar het gaat om de uitlaat (en niet van de auto, die uitnodiging krijg ik jaarlijks en dat heet APK) Toch zou ik het wel leuk vinden als gemeente of Provincie, eventueel Den Haag gewoon eens een verjaarskaart stuurt.  Onderzoek -  Gokken Ik gok niet, ondanks dat de overheid (want de legale gokkerij in Nederland is in Staats handen) ons allen dagelijks uitnodigt om te gaan gokken. Chantal Janzen heeft het er maar druk mee.  Mijn favoriete reclame is wel dat je mensen op hun verjaardag een lot cadeau moet doen (of een lot omdat je buurvrouw de plantjes water heeft gegeven). Ik kreeg (ja 55 geworden) een lot uit de loterij - de staats!loterij - 17,50 Euro kostte dat lot. En misschien had je mij niet gehoord als ik dertig jaar lang 10,000 euro had ontvangen; maar het geluk in...

 Een centrumhart? Waar blijven de bekende ondernemers die de klanten kennen?    Waar is Niko P. ? Altijd even een praatje in het verleden, en ik wilde bretels.. Zoveel lege panden, waar is de kapper gebleven die duizenden haartjes van mij heeft ingekort? Gelukkig was er een goed alternatief, de kapper (ouderwets, nam de tijd, leuk praatje) van de Barbarij aan de Tamboerpassage.  Die Tamboerpassage die nooit echt lekker ging lopen, maar wel mooi was. Mooi nog steeds overigens, maar vrijwel leeg. Even bij Arie Veldman langs, van de damesmode weet u wel? Maar Arie was er niet. Zijn lieve vrouw Gretha wel en die vertelde dat Arie herstellende is van een beroerte. *Van harte beterschap Arie!. Kopje koffie gedronken en vernomen dat ook dat bedrijf gaat stoppen. We hadden het oa over de onderlinge banden met pa, ma en hen (dus ook met mij). Ik liep langs De Beurs, ooit mijn stamkroegje, maar dat was dicht. Logisch want nog vroeg. En de beroemde Sjoerd Kok werkt er ook al la...

 Almost 55  De langste dag... 21 juni, morgen dus ga ik mijn 56 ste levensjaar in.. Zitten er 55 jaar op de teller. Zoals altijd mijmer ik en bespiegeling ik er op los.. Verleden en toekomst spelen daarbij altijd een rol natuurlijk. En ook een evaluatie van het laatste jaar.  Net sa bêst  Of in het Nederlands, met gevoel voor understatement, het was niet geweldig. De mooiste momenten waren eigenlijk (achteraf) dat ik met mijn mams een week voor haar overlijden een rondje 'geschiedenis' deed. Dat we samen iets daar voor afscheid (bij leven) samen bij Omke Eize waren. De foto van dat rondje Hoogeveen was veelzeggend.. We gingen samen op pad, reden langs alle plekjes die zo belangrijk in ons leven waren en sloten af bij het graf van pappa.  Ik kon natuurlijk op dit moment niet bevroeden dat een week later de 'week van afscheid' zou beginnen. Terugkijkend zou ik graag willen weten wat mams dacht op dit moment. Vaag weet ik wel dat ik er wel een bepaald voorgevoel bi...

  Ik ben liever een open boek dan een onbeschreven blad Ik schreef net een brief aan een Twitter volger die zich heel erg open gesteld heeft naar aanleiding van mijn Tweets en openheid daarin. Vereerd door het enorme vertrouwen dat ik daarmee kreeg. In die brief heb ik ook gelijk de essentie/definitie van mezelf ontdekt. Ik ben liever een open boek dan een onbeschreven blad. Ik denk dat ik dat mijn nieuwe levensmotto maar ga maken (Het vorige kwam uit de bijbel: Probeer alles en behoudt het goede) . Aan dat motto zitten alleen wat haken en ogen besef ik. Het nieuwe motto past ook beter, in de brief die ik beantwoordde stelde de persoon zich uitermate kwetsbaar op; een relatief onbekende die haar zieleroerselen uit haar hele voorgaande leven (en dat van haar voorouders) bij mij uitstortte?  Dat is heel bijzonder en een gift. "Hoe is het?" "Goed en met jou?" "Goed" Het is niet verkeerd bedoeld, en je kan ook niet altijd helemaal losgaan over wat je z...