DOKTER JAN ZOEKT DAF KINI VOOR PATIENTJE

-

Oncoloog zoekt Daf Kini voor ritje met patiëntje. 

Ik ken Dokter Jan pas sinds zijn tweet eerder vandaag. Heb Dokter Jan ook niet echt gesproken, maar als een Kinderoncoloog (kankerspecialist) iets vraagt is het zelden een onnozel verzoek en ook niet uit eigenbelang.  

Dokter Jan wil graag dat iemand een ritje gaat maken met een patiëntje van hem. Niet in zomaar een auto of boot? Nee in een Daf Kini waarvan de meesten van ons pas kennis namen op Koningsdag. En die zijn zeldzaam. 


Over het genoemde patiëntje weet ik niets, het maakt voor mijn vraag ook niet uit eigenlijk. Net zomin het eigenlijk uitmaakt waar Dokter Jan werkt of dat hij vier kinderen heeft of hoe oud ze zijn. 

De Daf KINI is wel van belang. Om Dokter Jan te citeren: Het geheim zit 'm in de details. Want ik bood aan om een legerjeep, een vrachtwagen uit 1956, een binnenvaartschip te regelen, maar dat is blijkbaar niet wat het patiëntje genoemd heeft.

VRAAG EN VERZOEK

Wie heeft een Daf Kini, wie kent iemand met een Daf Kini? Wie kan een kind een onvergetelijk ritje aanbieden in zo'n wonderlijk vervoermiddel op vier wielen? 
Laten wij dit verder delen, zoeken met zijn allen en vooral dat wagentje vinden. Via email kan je Dokter Jan benaderen, maar ook via mij. LATEN WE DIT MOGELIJK MAKEN...

Delen, Delen helpt.... Kom op lezers... 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Van Netten's Journaal JAAROVERZICHT

-
Afbeelding
 Almost 55  De langste dag... 21 juni, morgen dus ga ik mijn 56 ste levensjaar in.. Zitten er 55 jaar op de teller. Zoals altijd mijmer ik en bespiegeling ik er op los.. Verleden en toekomst spelen daarbij altijd een rol natuurlijk. En ook een evaluatie van het laatste jaar.  Net sa bêst  Of in het Nederlands, met gevoel voor understatement, het was niet geweldig. De mooiste momenten waren eigenlijk (achteraf) dat ik met mijn mams een week voor haar overlijden een rondje 'geschiedenis' deed. Dat we samen iets daar voor afscheid (bij leven) samen bij Omke Eize waren. De foto van dat rondje Hoogeveen was veelzeggend.. We gingen samen op pad, reden langs alle plekjes die zo belangrijk in ons leven waren en sloten af bij het graf van pappa.  Ik kon natuurlijk op dit moment niet bevroeden dat een week later de 'week van afscheid' zou beginnen. Terugkijkend zou ik graag willen weten wat mams dacht op dit moment. Vaag weet ik wel dat ik er wel een bepaald voorgevoel bij had. 
Meer lezen

VAN NETTEN'S JOURNAAL - VERDWAASD EN VERBIJSTERD IN HOOGEVEEN.

-
Afbeelding
 Een centrumhart? Waar blijven de bekende ondernemers die de klanten kennen?    Waar is Niko P. ? Altijd even een praatje in het verleden, en ik wilde bretels.. Zoveel lege panden, waar is de kapper gebleven die duizenden haartjes van mij heeft ingekort? Gelukkig was er een goed alternatief, de kapper (ouderwets, nam de tijd, leuk praatje) van de Barbarij aan de Tamboerpassage.  Die Tamboerpassage die nooit echt lekker ging lopen, maar wel mooi was. Mooi nog steeds overigens, maar vrijwel leeg. Even bij Arie Veldman langs, van de damesmode weet u wel? Maar Arie was er niet. Zijn lieve vrouw Gretha wel en die vertelde dat Arie herstellende is van een beroerte. *Van harte beterschap Arie!. Kopje koffie gedronken en vernomen dat ook dat bedrijf gaat stoppen. We hadden het oa over de onderlinge banden met pa, ma en hen (dus ook met mij). Ik liep langs De Beurs, ooit mijn stamkroegje, maar dat was dicht. Logisch want nog vroeg. En de beroemde Sjoerd Kok werkt er ook al lang niet meer. Beetj
Meer lezen

VAN NETTEN'S JOURNAAL - Verdorie Karel

-
Afbeelding
Beduusd, verdrietig, dankbaar, ontdaan zag ik op Facebook dat Karel Spoor op 4 oktober is overleden. Dit stukje is voor jou Karel. Tenslotte zei jij:"Als je het zo snel niet kan zeggen? Schrijf het dan op". Geen drempel te hoog Studievriend, kroegmaat, mentor en leraar (zelfverkozen), doorzetter, optimist - woorden schieten te kort voor deze man die ondanks zijn spastische beperkingen zich geen grenzen liet opleggen. Of het nou de drempels waren bij de ingang van de Christelijke Academie voor Journalistiek of de enge (gevaarlijke) wenteltrap in de Broederpoort (Kampen) waar onze studentenvereniging was? Jij kwam binnen en boven. Aan handjes nooit gebrek want iedereen stond klaar om je te helpen.  Je kon zelfs lachen om je handicap, anderen niet altijd als ik je begroette met "Ouwe Spast" je incasseerde dat altijd met een flinke sneer terug. Dat kan tussen vrienden. De Nacht door met.. Op een gegeven moment kwamen wij op het idee voor een nachtelijk radioprogramma w
Meer lezen